Bugün, Google, Facebook, Microsoft ve Twitter, platformlar arasında veri taşımak için yeni bir yol olarak tasarlanan Veri Transferi Projesi adı verilen yeni bir standart inisiyatifini duyurdu.
Bir blog yayınında, Google, projeyi kullanıcıların “bir hizmetten diğerine doğrudan indirme ve yeniden yüklemeye gerek kalmadan doğrudan bir hizmetten diğerine aktarma” sağladığını açıkladı.
Sistemin şu anki sürümü; Google, Microsoft, Twitter, Flickr, Instagram, Milk ve Smugmug’u hatırlayan, herkese açık API’lerden çizim yapan fotoğraflar, postalar, kişiler, takvim ve görevler için veri aktarımını destekliyor. Bu transferlerin çoğu zaten başka yollarla gerçekleştirilebilirdi, ancak katılımcılar projenin geleneksel API’lere daha sağlam ve esnek bir alternatif haline geleceğini umuyorlar.
Projenin mevcut kodu, hedefini açıklayan Veri Transfer Projesi ile birlikte GitHub’da açık kaynak olarak kullanılabilir. Kod tabanının büyük bir kısmı, patentli API’leri birlikte çalışabilir bir aktarıma dönüştüren “bağdaştırıcılar” dan oluşur; bu da, Instagram verilerini Flickr için çalışabilir hale getirir ve tersi de geçerlidir. Bu bağdaştırıcılar arasında mühendisler, her bir işlem için ileriye dönük anahtarlar yayınlayarak, verileri toplu halde şifrelemek için bir sistem oluşturdular. Özellikle, bu sistem birçok API tarafından sağlanan sürekli birlikte çalışabilirlikten ziyade bir seferlik transferlere odaklanmaktadır.
Şu ana kadar kodlamanın büyük bölümü, daha sağlam bir veri aktarım sistemi fikriyle uzun süredir ilgilenen Google ve Microsoft mühendisleri tarafından gerçekleştirildi. Google Paket Servisi’nin ürün yöneticisi Greg Fair’a göre, fikir indirildikten sonra verileri yönetmek için mevcut seçeneklerle ilgili bir hayal kırıklığından kaynaklandı. Aynı verileri farklı bir hizmete aktarmanın açık bir yolu olmadan, Paketleme gibi araçlar yalnızca sorunun yarısını çözüyordu.
Çoğu platform zaten bir çeşit veri indirme aracı sunar, ancak bu araçlar nadiren diğer hizmetlerle bağlantı kurar. Avrupa’nın yeni GSYİH mevzuatı, araçların belirli bir kullanıcı için mevcut tüm verileri sağlamasını gerektirir; yani, bir API’dan elde edeceğinizden çok daha kapsamlıdır. E-postaların veya fotoğrafların yanı sıra, birçok kullanıcının toplayamadığı yer geçmişi ve yüz tanıma profilleri gibi daha fazla veri bulacaksınız. Bu verileri kullanmaya çalışan bir kaç proje var – en çok Digi.me, etrafında bir uygulama ekosistemi inşa ediyor – ama çoğunlukla, kullanıcının sabit disklerinde yer alıyor. İndirme araçları, kullanıcıların gerçekten kendi verilerine sahip olduklarına dair bir kanıt olarak sunulur, ancak verilerinize sahip olmak ve bunu kullanmak tamamen farklı şeylere dönüşmüştür.